​

 

در ساکت ترین اتاق زمین، می توانید

 

چشمک زدن خود را بشنوید

 

 

 

 

صدای پس زمینه در محفظه سفارشی ساخته شده در واقع با دسی بل منفی

 

اندازه گیری

 

می شود، به این معنی که زیر آستانه شنوایی انسان است

 

ساکت ترین اتاق جهان صدای پس زمینه -24.9 دسی بل را ثبت می کند.

 

 

 

​

 

 

به نظر می رسد این روزها همه به دنبال کمی آرامش و آرامش هستند. اما حتی چنین ایده

 

معقولی هم میتواند

 

از حد دور باشد. ساکت‌ترین مکان روی  زمین، اتاقی

 

بی‌صدا در آزمایشگاه‌های اورفیلد

 

در مینه ‌سوتا، آنقدر بی‌صدا است که بازدیدکنندگان از آن استفاده کرده‌اند تا

 

 

ببینند چقدر می‌توانند صدای بدن خود را تحمل کنند

 

 

در داخل اتاق، ساکت است—بقدری بی صدا که صدای پس زمینه با دسی بل منفی اندازه گیری می شود،

 

 

یعنی زیر آستانه شنوایی انسان است.

 

 

در سال  2004، ساعت اتاق در -9.4 دسی بل با وزن A یا dBA بود (وزن گذاری اجازه می دهد تا نمایش دقیق تری از شنوایی

 

 

واقعی انسان ارائه شود)، و پس از بهبود در فضا، هشت سال بعد خوانش آن 13- دسی بل بود. اما زمانی که در سال

 

 

2015، اتاقی در ردموند، واشنگتن ، رکورد جدیدی را با -20.35 دسی‌بل‌ای به‌جا گذاشت، به‌طور موقت به‌عنوان آرام‌ترین

 

 

مکان روی زمین از بین رفت . آزمایشگاه اورفیلد در نوامبر 2021 با اندازه گیری -24.9 دسی بل رکورد را به دست آورد .

 

 

 

 

 

 

 

به گفته کیتی ویور از مجله نیویورک تایمز ، بازدیدکنندگان بدون سر و صدای پس زمینه قابل شنیدن برای پوشاندن

 

 

آن، صدای پمپاژ خون در سرشان یا حرکت در رگ هایشان را شنیده اند. یا همانطور که کیسی دارنل برای استار

 

 

تریبون می نویسد ، حتی می توانید صدای بسته شدن پلک های خود را در هنگام پلک زدن بشنوید.

 

 

استیون اورفیلد، موسس آزمایشگاه، در سال 2012 به تد تورنهیل به روزنامه دیلی میل گفت : "وقتی ساکت تر است،

 

 

گوش ها سازگار می شوند."

 

 

این محفظه "آنکوئیک" نامیده می شود زیرا برای جلوگیری از انعکاس امواج صوتی از دیوارها طراحی شده

 

 

 

 

 

 

 

 

است و هر گونه پژواک نویز را خاموش می کند. این جعبه ای با دیوارهای فولادی است که توسط فنرها در داخل یک

 

 

جعبه بزرگتر با دیواره های فولادی آویزان شده و در داخل آزمایشگاه کامل قرار گرفته است که دارای دیوارهای بتنی به

 

 

ضخامت یک فوت است. در داخل اتاق، بازدیدکنندگان توسط گوه‌های فایبرگلاس قهوه‌ای سفت و سخت احاطه شده‌اند که صدا

 

 

را از همه طرف جذب می‌کنند، حتی کف، بنابراین روی یک شبکه معلق قرار می‌گیرند. ویور برای داستان مجله نیویورک

 

 

تایمز درباره اتاق، سه ساعت را در آن فضا گذراند.

 

 

این اتاق فقط برای بازدیدکنندگان ماجراجو نیست. شرکت‌ها محصولات خود را در آن تست می‌کنند تا بفهمند چقدر سر و صدا

 

 

هستند. نمایشگرهای LED در اتاق قرار داده شده اند تا مطمئن شوند که سر و صدای زیادی ندارند و هارلی دیویدسون از

 

 

اتاق استفاده کرد تا موتورسیکلت های خود را ساکت تر کند و در عین حال صدای خاص خود را حفظ کرد. ناسا فضانوردانی

 

 

را به اتاقی مشابه فرستاده است تا به آنها کمک کند تا با سکوت فضا سازگار شوند.

 

 

با این حال، برای من و شما، اتاق مکانی عمیقاً گیج کننده است. بدون زمزمه آشنای زندگی روزمره، مردم در احساس جهت

 

 

گیری و حتی ایستادن مشکل دارند. اورفیلد به دیلی میل گفت : "نحوه جهت گیری شما از طریق صداهایی است که هنگام

 

 

راه رفتن می شنوید. در اتاقک بی صدا، هیچ نشانه ای ندارید." "شما نشانه های ادراکی را که به شما اجازه تعادل و مانور

 

 

می دهد، از بین می برید. اگر نیم ساعت در آنجا هستید، باید روی یک صندلی باشید."

 

 

اگر خواندن در مورد اتاق کافی نیست، می توانید با هزینه 75 دلار آن را با چهار نفر دیگر به مدت یک ساعت تجربه کنید.

 

 

اگر بازدیدکنندگان بخواهند درباره اتاق و آزمایشگاه های اورفیلد اطلاعات بیشتری کسب کنند، می توانند با پرداخت 200

 

 

دلار یک تور گروهی یک ساعت و نیم در این فضا داشته باشند. (این ساختمان که در سال 1970 به عنوان یک استودیوی

 

 

ضبط ساخته شد، دارای تاریخ غنی است و میزبان نوازندگان نمادین از جمله باب دیلن و پرینس است.)

 

 

تور گروهی شامل یک جلسه 20 دقیقه ای در اتاق آنکوئیک است. اگر حتی این زمان کافی به نظر نمی رسد، با 400 دلار

 

 

می توانید یک ساعت را در یک جلسه خصوصی در اتاق بگذرانید - و واقعاً با درون خود هماهنگ شوید.

 

 

یافتن مینه سوتا: آزمایشگاه های اورفیلد

​